بررسی ارزش تشخیصی علایم و نشانهای بالینی در تشخیص سینوزیت در 200 مورد سی تی اسکن سینوزیت در بیمارستان میلاد در سال 1384

  سابقه و هدف: سینوزیت مزمن در معیارهای معرفی شده بر اساس وجود گروهی از علایم ونشانه ها ی بیماری بدون یافته های رادیولوژیک مشخص می شود.با این وجود بسیاری از پزشکان سی تی اسکن را جهت تایید تشخیص سینوزیت مزمن و تعیین شدت بیماری به کار می رود. در این مطالعه ارتباط بین یافته های رادیولوژیک وعلایم بیماران رینو سینوزیت را مورد بررسی قرار گرفته است.   مواد وروشها: در این مطالعه که در بیمارستان میلاد و به صورت توصیفی آیندهنگرانجام شد200 بیمار بیمار تحت سی تی اسکن سینوس قرارگرفتند.بیماران با شناسنامه ای که به طورآینده نگر طراحی شده بودبر اساس علائم بالینی ارزیابی شرنروسپس سی تی اسکن آنهابراساس Mackay sco ring systm - Lund درجه بندی شدند.داده ها براساس از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.   یافته ها:از 198بیمار، 111(1/56%)بیمار دارای سی تی اسکن علامت دار بوده اند.(1< Mckay score - Lund ).حساسترین علامت ،احتقان بینی (4/78%)و اختصا صی ترین علامت ، سرفه های مکرر(69%)بودهاند.ضریب کاپا برای احتقان بینیو ترشح از بینی171/.و181/.بوده است که نشان دهنده همگرایی ضعیف بین این علایم وسی تی اسکن مثبت می باشد.بیمارانی که از احتقان بینی و سرفه های مکرر رنج می بردندنسبت به آنهاکه رنج نمی بردنددارای سینوزیت شدید تری بر اساس Mckay score - Lund بوده اند.   بحث و نتیجه گیری: براساس این مطالعه ، مشخص شد که ویژگی وارزش پیش گویی احتقان بینی و ترشح از بینی و سرفه های مکرر ، مشخص تر از علائم دیگر بوده است. اطلاعات اضافه معتبر می تواندمارا در دست یافتن به راهنمایی برای بهبودی حساسیت وویژگی ابزارهای تشخیصی براساس علائم سینوزیت یاری کند.